Meubelleder komt in de meeste gevallen van een rund. De reden hiervoor is eigenlijk heel logisch. Een runderhuid is circa 5 m2 dus geschikt om de meeste zit meubels mee te stofferen en makkelijk verkrijgbaar. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een schapenhuidje die erg klein is en daardoor niet op elk model bankstel gestoffeerd kan worden. Daarnaast is een runderhuid dik genoeg om jaren mee te kunnen gaan. Voordat het leder geschikt is om als meubelleder te gebruiken gaat er nog een heel proces aan vooraf.
De huid van een rund moet worden geprepareerd om bederf tegen te gaan. Het schoonmaken tot het afwerken van de huid, heet leder looien.
Door het looien van een huid wordt het leder geconserveerd dit gebeurt ruwweg in 7 stappen.
- weken, reinigen en ontharen
- verwijderen van vleesrestanten
- opsplitten van de huid
- kalken en beitsen
- chemisch conserveren
- door en door verven
- eindafwerking
Weken, reinigen en ontharen
De verse huiden worden eerst geweekt in water. Waarna een oplossing van zwavelnatrium wordt toegevoegd. Zwavelnatrium lost keratine op waardoor de huid eenvoudig onthaart wordt in circa 2,5 uur.
In hetzelfde bad wordt ook kalk toegevoegd om de huiden te laten zwellen en het eiwit in de huiden af te breken. Hierdoor worden de huiden geschikt gemaakt voor het verdere looiproces met chemicaliën.
Verwijderen van vleesrestanten
De huiden worden nu schoon geschraapt met schraapmachine. Vleesrestanten en bindweefsel wordt hiermee verwijderd. Deze restanten worden dan verder verwerkt tot lijm.
Opsplitten van de huid
Een runderhuid is na het ontharen circa 4 mm dik. Voor het stofferen van meubels is dit te dik. Om een goede dikte te krijgen voor stoffeer werkzaamheden wordt de huid gesplit. De bovenste laag heet dan nerfleder en de onderste laag wordt splitleder genoemd.
Kalken en beitsen
In de eerste stap heeft een runderhuid al met kalk kennis gemaakt. Dit proces wordt nu nogmaals herhaald. Om de eiwitten verder af te breken.
Na het kalken moeten de huiden weer ontkalkt worden. De huiden nemen hun normale dikte weer aan. Vaak in dezelfde bewerking worden de huiden gebeitst maar dan niet met beits maar met enzymen. De enzymen vreten de laatste restanten van haarwortels en vet op. Zodat de huid soepeler, schoner en gladder wordt.
Chemisch conserveren
De schoon gespoelde huiden kunnen nu chemisch geconserveerd worden. Het conserveren kan op verschillende manieren worden uitgevoerd.
- mineraal looiing
- chroom looiing
- plantaardige looiing
Hiervan is de chroomlooiing met chroomsulfaat de meest toegepaste methode voor meubelleder. Afhankelijk van het gewenste eindproduct worden de huiden nagelooid.
Meubelleder wordt door en door geverfd
De huiden zijn nu gereed om te worden gekleurd om straks als meubelleder verder gebruikt te worden. Dit gebeurt in grote vaten vandaar de benaming vatverven. Het verven gebeurt met aniline kleurstoffen onderverdeeld in anionische, kathionische of basische kleurstoffen.
Elke huid wordt dus altijd door en door aniline gekleurd. Dit betekent niet dat de onderkant van de huid dezelfde kleur heeft als bovenkant van de huid. Omdat de bovenkant van de huid in een later stadium nog een afwerking ontvangt afhankelijk van het gewenste eindproduct.
Eindafwerking, nu is het meubelleder
Het leder begint nu al aardig op meubelleder te lijken zoals we dat kennen op een leren bank. De meest gangbare afwerkingen zijn:
- een aniline afwerklaag waarna het leder vol-aniline leder wordt genoemt.
- aniline leder afgewerkt met een beschermlaag heet semi-aniline leder.
- of de huid krijgt zijn kleur door een dekverf waarna het gedekverfd leder wordt genoemt.
Gedekverfd en Semi-aniline leder is het meest gebruiksvriendelijke meubelleder.
Leuk om te weten
De structuur van het meubelleder wordt kunstmatig aangebracht door een gravure. Om kleine onregelmatigheden te verdoezelen zoals littekens en insectenbeten. De nerf die u ziet is dus niet de natuurlijke haarinplant geweest.
Een bankstel stofferen met kalfsleder wordt nauwelijks gedaan. De huid van een kalf is dunner als een koeienhuid en het bruikbare leder om een bank te stofferen is te weinig zonder dat er een patchwork patroon ontstaat. Wat wel veel gebeurt is dat de kleinere runderhuiden uit ontwikkelingslanden wordt verkocht als kalfsleder.
Weet u nog meer voorbeelden die leuk zijn om te weten? Laat hieronder een berichtje achter.
