Als je bij ons bedrijf werkt, moet je natuurlijk op de hoogte blijven van wat er in de wereld van ontwerp, meubelen en inrichting speelt. En dus lees je dan allerlei magazines en blogs, met informatie van bekende ontwerpers en allerlei specialisten. Zo blijf je op de hoogte, en zo kan ik het dus aan u doorgeven.
Smaak
Het blijft natuurlijk heel persoonlijk, wat iemand mooi vindt of niet. ‘Over smaak valt niet te twisten’ wordt er dan gezegd. En dat is natuurlijk helemaal waar. Al is het natuurlijk ook waar dat sommige mensen er wel heel veel kijk op hebben. Dat zijn dan ook de mensen op wiens mening ik graag af ga, om u te vertellen wat er aan zit te komen. Tot van de week.
Seventies
Want heel even ging ik twijfelen toen ik een blog las van een beroemd Amerikaans ontwerpster. Ze zit er eigenlijk zelden naast, als ze vertelt wat ze ziet gebeuren, wat er hip is en wat niet, en uit haar ontwerpen spreekt een enorm gevoel van stijl en mode. Maar wat ze nou afgelopen week schreef! Ze vertelde doodleuk dat de ‘seventies’ helemaal terug zijn!
Kriebels
Dat raakte bij mij een gevoelige snaar. Niet omdat ik de jaren zeventig nou zo erg vond, nee hoor. Die aan het plafond hangende stoelen, het gebruik van rotan en de overdadige kussens vind ik eigenlijk best leuk. En ook de kleuren combinaties kan ik wel hebben. Van die bruine interieurs met oranje; heel erg ‘seventies’. Maar er is 1 aspect uit die tijd waar ik de kriebels van krijg.
Ongelukjes
De zitkuil. Die verlaging in de woonkamer, waar je dan lekker kon hangen. Wij hadden er ook één. En tjonge jonge wat ben ik er vaak in gestuiterd toen ik jong was, en over de treden gestruikeld als ik er snel uit wilde. Nee, zitkuilen en ik; geen gelukkige combinatie. Schaafplekken, deuken, wondjes en 1 keer zelfs een verrekte enkelband; het ene ongelukje na het andere. Laat maar wat mij betreft.
Maar ja, u vindt het misschien geweldig, en dat mag! Want de seventies zijn terug, en ontwerp is persoonlijk.
En over smaak valt niet te twisten! Maar pas wel op met de zitkuil …
