Gemiddelde leestijd: 2 minuten

Als u deze stukjes vaker leest, dan weet u dat ik in een dorp woon. En zoals dat gaat, zijn ook wij inmiddels onderdeel van zo’n fusiegemeente met een naam die eigenlijk niets zegt over waar het is. Vijfheerenlanden? Stichtse Vecht? Westerkwartier? Waadhoeke? Zegt u het maar …

De pineut

Nou snap ik best dat een grotere gemeente alles wat meer bestuurbaar maakt. De slagkracht is wat groter, en je mag er vanuit gaan dat het niveau van de ambtenaren ook wat hoger is. Tot daar aan toe logisch. Maar de menselijke maat? De afstand tot ‘de burger’? De toegankelijkheid tot voorzieningen? Die zijn vaak de pineut.

Loket

Een kennis van ons is midden 70, en loopt met een rollator. En laatst moest haar paspoort verlengd worden. Maar dan. Hoe kom je bij het gemeentekantoor? Want dat bij de fusie beloofde gemeenteloket heeft nog een jaartje gefunctioneerd op een verdwaalde maandagavond, maar daarna ging dat ook toch maar dicht. En dus moeten we het dorp uit, voor een nieuw paspoort.

Wandeling

Maar hoe doe je dat? Geen kinderen, geen familie in de buurt, geen direct OV naar het gemeentekantoor. Een taxi? Dat kost je een vermogen. Dan maar het OV. Maar waar een ritje met de auto over de snelweg 20 minuten duurt, is dat bij ons met het OV 1 uur en een kwartier. En dan reken ik nog even de wandeling met de rollator naar de bushalte niet mee.

Betaalbaar?

Hoe heeft dat allemaal kunnen gebeuren? Hoe kan het toch zijn dat we inmiddels in een land leven waar alles ‘rendabel’ moet zijn? Er zijn toch gewoon voorzieningen die geld mogen kosten? Die bus die geschrapt is, is echt niet leger geworden. Er zitten echt niet zo veel minder kinderen op zo’n school die sluit dan 200 jaar geleden. Nee, het moet allemaal rendabel zijn. Zoals minister-president Rutte laatst al in al zijn wijsheid zei: ‘Duurzaamheid ja, maar wel betaalbaar.’ Tja.

Opvang

Dus het gewenste stoeltje van deze week staat in de wachtruimte van het gemeentekantoor. Een kantoor dat iedereen makkelijk kan bereiken, zonder heel veel geld aan taxi’s kwijt te zijn. Zonder 3 uur kwijt te zijn, voor een handeling van 5 minuten, en dat dan 2x (aanvragen en ophalen!).

Beste overheid, mag ik weer dromen van zo’n stoeltje? Mag de menselijke maat terug in onze maatschappij?