Soms lees je berichtjes in de krant, waar je toch een paar keer over na moet denken. Bedoelen ze nou echt wat er staat? Is dit serieus? Van de week had ik weer zo’n moment. Het ging over een bankje in de openbare ruimte, op een mooie en geliefde plek, waar niemand wil zitten.
Wat is er aan de hand? Het verhaal gaat over een bankje op een mooi plekje. Wandelaars zitten, of beter, zaten er graag, en ook fietsers vonden het een mooi plekje. Lekker aan het water, met zicht op de natuur. Wat wil je nog meer.
Nou had het bankje wel één klein nadeel. Het was namelijk een heel erg populair bankje. Een bankje dat ook nog wel eens door jongeren als ‘hangplek’ gebruikt werd. Waarbij het trouwens grappig is dat we naarmate we zelf ouder worden, en steeds verder van die ‘hang’ leeftijd af komen te staan, we ook steeds verder af komen te staan van het gevoel van die jongeren; elkaar opzoeken, kletsen, rondhangen, gewoon samen tijd doorbrengen.
Nou weet ik ook wel hoe dat gaat. Er wordt rommel achtergelaten, er wordt eens wat geschreeuwd, dat soort dingen. Vervelend! En dat vond de gemeente waar het bankje staat dus ook. De oplossing? Camera’s! De gemeente had het briljante idee om twee hoge masten te plaatsen, met daaraan een paar flinke camera’s. Kon het bankje mooi in de gaten gehouden worden, en de boeven op heterdaad betrapt worden. Belangrijk natuurlijk!
En ik weet wel, het is ook niet prettig dat er dan steeds rommel rond zo’n bankje ligt. En dat die rommel steeds door anderen opgeruimd moet worden. Maar camera’s plaatsen? Dat lijkt inmiddels de oplossing voor al onze problemen. Alhoewel.
De gemeente was even voorbij gegaan aan het feit dat die camera’s vrij prominent zichtbaar waren. En dat dus de wandelaar en de fietser die ook zien hangen. En daar geen zin in hebben, om zo midden in het groen een paar camera’s op zich gericht te hebben. Het bankje blijft sindsdien dan ook leeg. Doodzonde.
De jongeren hebben trouwens allang weer een andere plek gevonden om ‘te hangen’, geef ze eens ongelijk. Maar het bankje blijft nu dagelijks leeg. Kan nooit de bedoeling geweest zijn.
Een bank is toch uiteindelijk om op te zitten, of het nou thuis of in de natuur is!
